Hollywood'un ya da daha genel bir
bakisla sinema, film olayinin sanatla ya da kreatif olmakla ne kadar
alakasi varsa, Bakkal Huseyin Amca ile de o kadar alakasi oldugunu
anlamama, yuzde yuz emin olamama ragmen, sirf birileri "beceremedigi
icin oyle diyor" demesin diye Hollywood'da standart bir insanin
gozunde basarili oldugumu gosterecek bir proje yapip ya da bir konuma
gelip, daha sonra o kadar emek harcadigim, mucadele ettigim icin
olayi o noktada birakamayip, hayatimin uzun bir donemini bu
inanmadigim seylerle gecirip, 2004 senesinde bu ise "yaratici
olmak", "masa basinda sabah 9 aksam 6 mantigiyla
calismamak", "istedigim, sevdigim seyi yapmak"
hayalleriyle girdigimi hatirlayip, icine dustugum durumun aslinda
basindan beri kacmak istedigim sey halini aldigini gorup, bunun
aslinda kacilabilecek bir sey olmadigini anlayip, sirf cocukluguma,
hayallerime geri donebilmek icin Yeni Turku'den Telli Turna'ya
baglayacagim. Su yasadigim ulkelerde, su yaptigim veya yapmak
istedigim islerde eger para kazanmak diye bir olgu varsa, eger
rekabet varsa, Bakkal Huseyin Amca ile aramizdaki en muhim fark benim
gereksiz pahali ickileri sevmemle Huseyin'in rakidan
vazgecmemesidir. Cozumun aslinda icimizde oldugunu yas ilerledikce
daha fazla anliyorum. Bu da aslinda yapilan herseyin degerini
dusuruyor. Rekabeti degersizlestiriyor, mucadele ruhunu
dizginliyor. Elindekiyle mutlu olma durumu da degil aslinda,
elindekinin ne oldugundan bagimsiz mutlu olabilme. Mutlak mutluluk.
Bir ruh hali.
Neredesin?
Peki dogdugumdan beri ogrendiklerim ne
olacak? Spor yaparkenki kazanma gudusu, yenilmeyi kabullenememe,
pehlivan durumlari ne olacak? Butun bunlar benim bir parcam
olduklarindan, aslinda ust paragrafta bahsettigim gibi dusunmemin alt
sebepleri degiller mi? Oyleyse eger yukaridaki dusunceler yalnizca
bahaneler mi? Yenilmeyi kabul etmek mi? Bakkal Huseyin Amca'ya yakin
olan taraflarim kadar, O'nun da bana yakin taraflari yok mu peki?
Hala birseyler yaratmis olmuyor muyum, raf duzenlemek kadar da olsa?
Bakis acisi, bardak, votka, guzel kadin.
No comments:
Post a Comment